Ll'onestà...è na granna bbella parola,
ogneduno se ll'avess' 'a mparà 'a scola.
Chi nun 'a tene se ll'avess' 'a studià,
quacche maestro ll'avess' 'a nsignà.
Cu nu panno janco 'e onestà pregno,
nun appena 'e matina schiara juorno,
ognuno s'avess' 'a lavà bbuono 'o cuorpo,
pe llevarse 'a cuollo tutto 'o scuorno.
Po' passannese 'a mana p' 'a cuscienza,
s'avess' 'a fa' na granna sceriata
e addó vede quacche macchia scura,
s'avess' 'a dà na bbella nzapunata.
Ogneduno guardannese 'int'ô specchio,
truvannese cu isso stesso faccia a ffaccia,
s'avess' 'a fa' n'esame 'e cuscienzia
e d' 'o spuorco cancellà ogni ttraccia.
Fosse bbello...e sì assaje bbello fosse,
si ogni ttanto nu bbravo magistrato,
cu nu metro ammesurasse 'o limite,
cundannasse chille ca ll'hanno superato.
Fosse bello si 'int'a ogni paese d' 'o munno,
nce stesse na vasca mprufummata 'e lillà,
addó ggente 'e tutte ll'età, 'e ogni rrazza,
se facesse ogni ttanto, nu bagno d'umiltà.
Ah, si ognuno putesse rialà ll'onestà,
a cchi 'int'a vita nu' ll'ha mai pruvata!
Fosse bbello si chi nne tene assaje,
'a putesse rïalà a chi nun ll'ha assaggiata!
Chi tene poco avess' 'a avé chello ca serve,
'a chi è affurtunato e ttene troppo e assaje.
Mmece spisso succede ca chi tene poco
hadda dà a magnà cchi nun se sazia maje.
Accussì 'o ricco s'arrobba d' 'o puveriello,
chilli quatte spicce ca tene 'int'ô cappiello.
E nun se mporta si ntanto ca s'arricchisce
'o popolo campa male e sse mpoverisce:
sape sulo piglià e arraffà indecorosamente,
'a chi camp'e stiente e ttene poco o niente.
Ll'onestà è ssulo na granna bbella parola
e ppurtroppo nun se po' mparà â scola.
Pecché sulamente chi è rricco 'e core,
tene ll'anemo nobile 'e nu granne signore.
Nun s'accatta e nun se venne ll'onestà:
se po' studiá, ma poche s' 'a vonno mparà.
ogneduno se ll'avess' 'a mparà 'a scola.
Chi nun 'a tene se ll'avess' 'a studià,
quacche maestro ll'avess' 'a nsignà.
Cu nu panno janco 'e onestà pregno,
nun appena 'e matina schiara juorno,
ognuno s'avess' 'a lavà bbuono 'o cuorpo,
pe llevarse 'a cuollo tutto 'o scuorno.
Po' passannese 'a mana p' 'a cuscienza,
s'avess' 'a fa' na granna sceriata
e addó vede quacche macchia scura,
s'avess' 'a dà na bbella nzapunata.
Ogneduno guardannese 'int'ô specchio,
truvannese cu isso stesso faccia a ffaccia,
s'avess' 'a fa' n'esame 'e cuscienzia
e d' 'o spuorco cancellà ogni ttraccia.
Fosse bbello...e sì assaje bbello fosse,
si ogni ttanto nu bbravo magistrato,
cu nu metro ammesurasse 'o limite,
cundannasse chille ca ll'hanno superato.
Fosse bello si 'int'a ogni paese d' 'o munno,
nce stesse na vasca mprufummata 'e lillà,
addó ggente 'e tutte ll'età, 'e ogni rrazza,
se facesse ogni ttanto, nu bagno d'umiltà.
Ah, si ognuno putesse rialà ll'onestà,
a cchi 'int'a vita nu' ll'ha mai pruvata!
Fosse bbello si chi nne tene assaje,
'a putesse rïalà a chi nun ll'ha assaggiata!
Chi tene poco avess' 'a avé chello ca serve,
'a chi è affurtunato e ttene troppo e assaje.
Mmece spisso succede ca chi tene poco
hadda dà a magnà cchi nun se sazia maje.
Accussì 'o ricco s'arrobba d' 'o puveriello,
chilli quatte spicce ca tene 'int'ô cappiello.
E nun se mporta si ntanto ca s'arricchisce
'o popolo campa male e sse mpoverisce:
sape sulo piglià e arraffà indecorosamente,
'a chi camp'e stiente e ttene poco o niente.
Ll'onestà è ssulo na granna bbella parola
e ppurtroppo nun se po' mparà â scola.
Pecché sulamente chi è rricco 'e core,
tene ll'anemo nobile 'e nu granne signore.
Nun s'accatta e nun se venne ll'onestà:
se po' studiá, ma poche s' 'a vonno mparà.