A tantu tiempo nce sta na vecchiarella,
ca vo' assaje bbene a ttutte 'e criaturielle.
Tene 'o naso a ppippa, 'a faccia arrappata,
'e scarpe tutte rotte e vveste rattuppate.
Passa 'e gghiurnate a ccosere cazettielle:
vo' scarfà 'e piede 'e ninne e nnennelle.
Sola sferruzza dint'a na casarella 'e legno:
aucielle e palummelle lle danno sustegno.
Ma nu triste Natale...quanta malincunia:
nce fuje p'ogni ppaese na bbrutta caristia!
Manco na caramella, nu piezzo 'e turrone:
sulo famme, miseria e nniente 'e bbuono.
Comme se dannaje 'a povera befana
mentre cuseva 'e cazzettielle 'e lana!
Accussì ll'aucielle se dettero ccunziglio:
subbet'o cchiù ssaggio na decisiona piglia.
Penzajene 'e scetà 'a fatina primmavera:
nun era 'o tiempo sujo; essa durmeva.
Ma tanto fuje 'o rumore c''a fata se scetaje,
capette ll'esigenza e llesta cunsigliaje.
"Ogneduno 'e vuje, vicino a ogni ccasarella,
ha dda mettere 'e lavanna nu ramuscello."
'Stu sciuscio 'e primmavera 'a vita cagnarrà
e nu cambiamento 'int'ê ccase purtarrà.
Si facite ampresso quanno sarrà 'o tiempo,
dint'ê ccazette nun ammancarrà niente."
Accussì ogni scopa, scupella e scupetta,
'e tanta sciure mprufummate se vestette.
Ntanto 'a fata parlanno cu 'a vicchiarella,
lle mettette ncapa nu gruosso cappiello.
"Chisto te prutiegge si scioscia 'o viento:
c''a forma appuntuta arrive 'int'a nniente!"
"Mo curre e va a ppurtà 'e ccaramelle
a ttutte 'e ccriature pe dint'ê ccasarelle..."
'A vecchia scagnanno 'a scopa pe cavallo,
ncielo vulaje cu 'o sacco ncopp'ê spalle.
Ll'uocchie ll'addeventajen'e lacreme chine:
pensava ê ffacce felice d' 'e bammine.
Assaje cuntenta vicino ê caminette,
'e tanta caramelle regnette ogni ccazetta.
Ancora mo a vvierno cose cazette 'e lana,
però 'o seje 'e Ggennaio fa 'a bbefana!
ca vo' assaje bbene a ttutte 'e criaturielle.
Tene 'o naso a ppippa, 'a faccia arrappata,
'e scarpe tutte rotte e vveste rattuppate.
Passa 'e gghiurnate a ccosere cazettielle:
vo' scarfà 'e piede 'e ninne e nnennelle.
Sola sferruzza dint'a na casarella 'e legno:
aucielle e palummelle lle danno sustegno.
Ma nu triste Natale...quanta malincunia:
nce fuje p'ogni ppaese na bbrutta caristia!
Manco na caramella, nu piezzo 'e turrone:
sulo famme, miseria e nniente 'e bbuono.
Comme se dannaje 'a povera befana
mentre cuseva 'e cazzettielle 'e lana!
Accussì ll'aucielle se dettero ccunziglio:
subbet'o cchiù ssaggio na decisiona piglia.
Penzajene 'e scetà 'a fatina primmavera:
nun era 'o tiempo sujo; essa durmeva.
Ma tanto fuje 'o rumore c''a fata se scetaje,
capette ll'esigenza e llesta cunsigliaje.
"Ogneduno 'e vuje, vicino a ogni ccasarella,
ha dda mettere 'e lavanna nu ramuscello."
'Stu sciuscio 'e primmavera 'a vita cagnarrà
e nu cambiamento 'int'ê ccase purtarrà.
Si facite ampresso quanno sarrà 'o tiempo,
dint'ê ccazette nun ammancarrà niente."
Accussì ogni scopa, scupella e scupetta,
'e tanta sciure mprufummate se vestette.
Ntanto 'a fata parlanno cu 'a vicchiarella,
lle mettette ncapa nu gruosso cappiello.
"Chisto te prutiegge si scioscia 'o viento:
c''a forma appuntuta arrive 'int'a nniente!"
"Mo curre e va a ppurtà 'e ccaramelle
a ttutte 'e ccriature pe dint'ê ccasarelle..."
'A vecchia scagnanno 'a scopa pe cavallo,
ncielo vulaje cu 'o sacco ncopp'ê spalle.
Ll'uocchie ll'addeventajen'e lacreme chine:
pensava ê ffacce felice d' 'e bammine.
Assaje cuntenta vicino ê caminette,
'e tanta caramelle regnette ogni ccazetta.
Ancora mo a vvierno cose cazette 'e lana,
però 'o seje 'e Ggennaio fa 'a bbefana!
